Terwijl ik mezelf normaal gesproken redelijk georganiseerd vind, blijkt dat tijdens het creatieve proces geheel te verdwijnen.
Ik krijg een ingeving, trek hier is wat uit de kast, nee dat is het toch niet helemaal, trek daar wat uit de kast en voordat ik het weet heb ik overal wat liggen.
Ergens in een klein hoekje , tussen de opgeschoven spullen, ga ik aan het werk.
Totdat de onoverzichtelijke hoop spullen, want er mag niks weggegooid, je zou het ooit nog eens kunnen gebruiken, mij hopeloos irriteert.
Misschien komt het woord opruimwoede daar vandaan?
Manden gaan op de kop, spullen worden gesorteerd en dan kom ik zomaar wat interessants tegen.
De opruimwoede is ineens weer over en warempel , daar zit ik weer in een hoekje, tussen de spullen, de troep om me heen is vergeten!
1 opmerking:
;-) zo herkenbaar!
Een reactie posten