quilt kabinet

Mijn eerste schreden op het gebied van,..... nee eigenlijk moet ik zeggen:

Mijn eerste steken op het gebied van het quilten heb ik een aantal jaren geleden gezet in Eernewoude.

Wat nu uitgegroeid is naar het maken van textiele kunst, is ooit begonnen met een basiscursus

 in de winkel genaamd het Quilt Kabinet.

http://www.quiltkabinet.nl/index.html

Het ligt op een markante plek in het dorp vlak bij de haven, waar het zomers heerlijk is om naar de voorbijgaande bootjes te kijken.

Maar niet alleen de haven trekt , ook de winkel is gezellig met allemaal textielliefhebbers en de wereld aan stoffen en allerlei soorten hulpmiddelen.

Vanaf vandaag tot na de zomer kan je hier sleutelhangers en boekjes van mijn hand kopen.

wol ontvetten

Spinnen doe ik altijd met de vuile wol, rechtstreeks van het schaap. Het vet in de wol zorgt ervoor dat het makkelijker verwerkt wordt. 

Bij de meeste soorten wolverf staat dat je de wol eerst goed moet ontvetten voordat je het gaat verven. Maar hoe dan?

Een speurtocht door verschillende boeken en tegenwoordig natuurlijk ook internetsites levert een scala aan methoden aan. Welke is de beste? De ene methode zou de wol aantasten , van de andere wordt de wol hard, wat nu te doen?

Tijd voor een klein onderzoekje dacht ik zo!

Ik heb 4 methodes gebruikt en de resultaten met elkaar vergeleken.

1e methode is wassen met afwasmiddel, dit ontvet heel sterk , ook bij koud water als je de reclames voor de vaat mag geloven. En hoe kouder je de wol wast hoe beter voor de vezel. Alleen als je gaat verven verwarm je weer tot 90 graden ( is dat wel nodig trouwens zo heet? Maar dit terzijde voor een volgend experiment)

2e methode is wassen in soda.

3e methode is wassen in haarchampoo . Wol is ook gewoon haar en wat goed is voor je eigen haar is ook goed voor wol dacht ik zo , dus dit doe ik al jaren.

4e methode is alleen maar spoelen met lauwwarm water, zodat het vuil eruit geweekt wordt.Volgens sommigen blijft de wol dan zachter en glanzender. Maar hoe komt het dan met de kleur?

Als verfmiddel heb ik Sandolan wolverf gebruikt.

Tot mijn verrassing kan je in bovenstaande foto zien dat alle 4 de methodes dezelfde kleur als resultaat geven. Ook de niet ontvette wol (een van de losse draadjes) was mooi van kleur.

Ook de hardheid en glans van de wol verschilde onderling niet. Waarschijnlijk is het vet door de hitte van het water opgelost.

Wat ik wel storend vond is dat de wol die alleen maar gespoeld was nog erg stonk, 

Een leerling zei ooit eens tegen mij:  

"mevrouw wat heeft u mooi haar, u lijkt net een schaap".

Lijken op een schaap is één ding, maar ruiken als een schaap dat is me toch een beetje te veel van het goede!

Opwinden(d)

Wat te doen met een enorme streng dikke wol ?
Allerlei ideeën schieten me door het hoofd.
Een vloerkleed, poef ,lamp, verven, verwerken in een wandstuk....
Een proeflapje maken van een in de haast uit de streng getrokken draad geeft een warboel , dus eerst maar eens op een knot winden. Een karweitje wat me nog altijd doet denken aan mijn oma en moeder die , als ik dinsdagmiddag uit school kwam, gezellig bij de kolenkachel zaten met een kopje thee en een handwerkje.
Eenmaal op de knot , die zo groot is als een voetbal, hoef ik niet meer na te denken wat ik er mee ga doen.

Zeg nou zelf , is dit niet opwindend genoeg van zichzelf?

Slecht weer...

Mopperen over het gure en natte weer doen we allemaal wel eens. Naar buiten gaan stel ik dan het liefst zo veel mogelijk uit. Wat een geluk dat ik binnen zoveel bezigheden heb. En dan heb ik het niet over al die steeds maar weer terugkerende vervelende huishoudelijke klussen.
Voor een nieuw projekt heb ik materiaal nodig in een kleur die je niet veel in de winkel vindt.
Dus buit ik het slechte weer uit en ben lekker aan het spinnen.
Je ziet Rita, ik maak echt gebruik van het spinnewiel en ben blij met de garenopwinder, hij werkt toch sneller als een stoelleuning.

Het zou mooi zijn als het verven in de juiste kleur ook nog lukt.
Alleen het volgende huishoudelijke klusje dient zich alweer aan, namelijk de vloer dweilen voordat het avond eten moet worden bereid.
Dan de volgende keer toch maar lekker buiten in het zonnetje spinnen?

MOOIwerk Dokkum

Soms zit het tegen en soms valt het mee...
Voor de zomer alweer had ik het zo mooi geregeld; mijn spullen zouden te koop komen in een mooie winkel in Drachten vanaf september. Om de voorraad goed te spekken ging ik verwoed aan de gang met het maken van kussens, boekjes en sleutelhangers. En daar had ik plezier in!
Na de zomer bleef mail contact ineens uit en toen ik maar eens poolshoogte ging nemen bleek de winkel leeg en de winkelier met de noorderzon vertrokken.
Gelukkig had ik nog geen spullen ingebracht, stel je voor wat daarmee gebeurd zou zijn?

Vanaf 1 december heb ik een leuke andere plek gevonden om mijn spullen te verkopen.
Het is een maatschap van een edelsmid, een keramiste en een quiltster met inbreng van derden, te Dokkum en het heet MOOIwerk.

http://mooiwerkdokkum.nl/

Een geweldig initiatief voor mooi eerlijk handgemaakt werk. Kom vooral kijken in Dokkum, het is zo'n leuk stadje met  oude pandjes , grachten en kleine winkeltjes. 

tentoonstelling Arnhem

Afgelopen donderdag ben ik , samen met mijn moeder, naar de druk bezochte tentoonstelling geweest van het quiltersgilde in de Eusebiuskerk te Arhem. Zowel traditionele quilts als art- quilts zijn daar in een prachtige ambiance tentoongesteld. Mooie werken in de art-quilt hoek van mede cursisten Nienke en Loes. Ook Wil Fritsma haar werk vind ik erg mooi.Maar ook het werk van Gerry van Alphen , heel bijzonder om te zien.

 Vol nieuwsgierigheid was ik op zoek naar mijn eigen werkstuk tussen de meer dan 200 prachtige inzendingen. Na een spurt tussen de panelen en mensen zag ik hem.

Helemaal geweldig is het dan als je er een groep , meest dames, aantreft die jouw werk oprecht bewondert, zonder dat ze in de gaten hebben dat de maker meeluistert.

Leuk is het als je ziet dat mensen het de moeite waard vinden om het te fotograferen.

Dagen van twijfel en onzekerheid vallen in het niet, als je hoort dat jouw werk anderen inspireert om zelf meer te durven.

De tentoonstelling is nog te bewonderen tot  en met 9 september.

Kunst-, Cultuur- & Hobbymarkt 23-08-2014 in Vaassen

Nog niets in de agenda voor het volgende weekend? Dan heb ik de volgende tip !
Aanstaande zaterdag 23 augustus sta ik, samen met mijn zus, op de kunstmarkt in het centrum van Vaassen.Van 10.00 uur tot 16.00 uur verkoop ik daar  dan voornamelijk sleutelhangers, kussens en boekjes.Zie onderstaande foto's voor een deel van de collectie.
Reken maar dat ik weeronline regelmatig bekijk komende week!

Kringloop

 Hergebruik is in de mode, de kringloopwinkels hebben het heel erg druk hiermee. Niet alleen uit oogpunt van financiën is het een goede zaak, maar ook krijgen steeds meer mensen moeite met de wegwerpmaatschappij.

 Ook ik bezoek regelmatig een kringloopwinkel. Zo gebruikte ik als onderlegger tijdens het batikken samen met Nelleke (een vorig stukje) een molton van de kringloop.

De verf die door de de stoflagen heen gedrukt was,  werd hierin opgevangen.  Omdat ik net een cursus punchen had gedaan, ging ik maar oefenen op deze oude lap met een draadje wol en een naald.

Eigenlijk vond ik het patroon wat op de molton bij toeval ontstaan was wel mooi.

En wat geheel niet de bedoeling was gebeurde spontaan, het is een quilt geworden, met de titel

Out of the blue

(detailfoto)

Vandaag heb ik de quilt weggebracht, hij is geselecteerd voor de expositie van het quiltersgilde, bij de afdeling art quilts met als onderwerp kringloop.

Deze tentoonstelling wordt dit jaar gehouden in Arnhem, van 4 tm 9 september in de Eusebiuskerk.

http://www.quiltersgilde.nl/exposities/algemene-tentoonstelling

Trouwens, de gebatikte lap ligt nog onaangeroerd in de kast!

Boekje voor Daphne

Nee, Daphne, ik ben het niet vergeten hoor! Al is het dan al even geleden dat mijn nichtje jarig was, hier toch nog een stukje daarover. Als cadeau kreeg ze van mij een stoffen boekomslag. En wat vond ik het leuk dat ze ermee wilde poseren!

Het was dan ook een mooie dag!

Ik hoop dat ze er plezier van heeft.

Experimenteren met stof en bladeren.

Als tiener ben ik begonnen met het spinnen van wol en het plantaardig verven daarvan.
Door Nienke van de weblog Verfvirus werd ik geïnspireerd om nu te gaan experimenteren met stof en bladeren.

http://verfvirus.blogspot.nl/2014/05/ecoprint-op-katoen.html


Dus bladeren  en stof verzamelen, de weckpan op het fornuis en aan de slag dan maar. Zeg maar gerust een slagveld! Daar ik geen geduld had bij de pan te blijven en zo nodig de buxus tussendoor moest snoeien, was de pan overgekookt en overal lag ijzerroest.
Niet alleen de troep in de keuken maar ook het resultaat viel niet mee. Eikenblad gaf verkleuring , maar alle andere bladeren, zoals zuring gras en bamboe deden niet veel en de afdruk is wazig en vlekkerig zowel op  laken als op pitjes katoen.

Dan volgt nu een technisch verhaal.

Om een scherpere afdruk te verkrijgen, bedacht ik een ander procedé.
Een onderlaag van plastic,vervolgens een molton , om het plastic tegen de warmte te  beschermen.
daarna een lapje , dan een blad en als laatste een stuk bakpapier.Hier over strijken met een strijkijzer zonder stoom.
Waar ik over mengsel spreek dan bedoel ik een mengsel van water, soda, sojamelk en ijzersulfaat.

Hiermee heb ik een aantal variatie's toegepast.


Van links naar rechts:
 nr1 : een droge lap , voorgeweekt in soda. Het blad gedoopt in het mengsel.
 nr2: een lap gedoopt in het mengsel, met een droog blad.
 nr3: een droge lap met een blad gedoopt in het mengsel.

nr 4: Een klimop blad , gedoopt in mengsel, ondergrond een droge lap.
nr 5: Een geraniumblad gedoopt in mengsel, ondergrond een droge lap.

nr 6: Een gewone lap, het blad een nacht geweekt in het mengsel.
nr 7: Een gewone lap, een vers blad.

Het geraniumblad gaf de duidelijkste print. Maar ik vond het niet mooi dat het mengsel zo van het blad drupte, dus in een volgende stap is er verdikkingsmiddel (soltose) aan het mengsel toegevoegd.

nr8: ondergrond met water doordrenkt , eikenblad ingesmeerd met soltose.(hier is de inmiddels vuile onderlap doorheen gekomen)
nr 9: droge lap, blad insmeren met soltosemengsel, blad op stof leggen, blad nat sproeien.
nr 10 : droge lap, blad insmeren met soltosemengsel.

De conclusie is hier dat insmeren met soltosemengsel geen druppen geeft. Maar een blad met dikkere nerven zal misschien een duidelijker afdruk geven. Dat heb ik niet meer geprobeerd.

Vroeger heb ik ooit eens geleerd dat je planten kan drogen door ze tussen bakpapier te strijken.

Ze worden dan mooi vlak, maar wel breekbaar. Dit leidde tot het volgende experiment

De vlak gestreken bladeren heb ik aan de onderzijde ingesmeerd met medium gel. Ze stevig aangerold op stof en vervolgens afgestreken met medium gel.

Nr 11 13 en 14 zijn allemaal eikenblad 

Nr 12 een varen.

De conclusie is dat het eikenblad redelijk soepel is geworden. Bij de varen zijn de lijmresten hinderlijk zichtbaar.Dit is een leuk resultaat , wat nog verder onderzoek behoeft.

Als laatste een plat gestreken bloem op stof gelegd en daar polyestervlies overheen genaaid.

Het was leuk hiermee te experimenteren, maar wat ermee te doen? 

Tricot jurken

Soms ga ik met een vriendin naar het stoffenspektakel.Voor kenners onder ons een begrip. We dwalen langs de rijen kramen vol met mooie en of goedkope stoffen. Dan moet ik mezelf echt beperkingen opleggen. Toch kom ik vaak thuis met een hele stapel stoffen.

Niet veel maakt mij gelukkiger dan een stapel stofjes in de kast ! En wat kan ik daar niet allemaal van maken! Herkenbaar voor de textiel liefhebber?

Al een hele tijd lagen er tricot stofjes te pronken in mijn kast. Op de laatste beurs had ik een geschikt patroon gevonden en ik had heel veel zin om weer eens een kledingstuk te maken na al het art quilt werk.

Drie meter per lap en het patroon van de jurk beslaat 2,2 meter, daar kan dus wat naast.....

Ja en dan begint het gepuzzel , het is de sport zo weinig mogelijk afvalmateriaal te hebben.

Het is me gelukt 2 jurken uit  één lap te krijgen , vraag me niet hoe!

Moeder , zus en dochter, we hebben allemaal dezelfde bouw.Ik had zo de smaak te pakken dat ik gelijk maar 5 jurken gemaakt heb met alleen de doorgebelde maten als leidraad.

Zo had ik een leuk verjaardagscadeau weg te geven.

Wat een geluk (volgens sommigen vakmanschap) dat ze allemaal perfect passen! 

Elfjes

Elfjes, zo noemen wij onszelf, de leden van de quiltgroep nummer elf van het quiltersgilde.
Inmiddels hebben wij de opleiding er al een tijdje opzitten , maar we zijn als groep doorgegaan.
Een aantal keren per jaar komen we bij elkaar om elkaars werk te bespreken, maar ook om nieuwe technieken te leren.
Het aardige van deze groep is dat het invullen van de dagen heel goed gaat zonder één speciale leider.
Ieder neemt een taak op zich.
Sandra Meech heeft diverse prachtige boeken geschreven met ideeën en ook oefeningen voor het maken van art quilts. Ik riep dan ook spontaan dat ik wel een lesje wilde geven over ontwerpen.
Dat is natuurlijk wel iets heééeeel anders dan wiskunde!

En toch ook weer niet zo anders. Lesgeven is net als fietsen, eenmaal opgestapt schiet je zo weer in de routine. Aan het denken zetten van mensen, groepsgesprek , tijd bewaken, sturen....Waar ik tekort schoot op het gebied van ontwerpen , werd ik heel behulpzaam aangevuld door de cursisten .
En wat leuk om te werken met enthousiaste volwassenen!

Enigszins vertraagd door fileleed, is het geen lesje geworden maar bijna een hele dag.
Het programma voor volgend jaar ligt klaar.
Dames, ik heb er nu al weer zin in!

retro

Twijfelen tijdens het maken van een werkstuk doe ik eigenlijk steeds . Ik probeer, ik wik en weeg , ik probeer eens wat anders en dan is het tijd voor een beslissing. Soms valt het resultaat mee, soms tegen en soms ben ik heel erg enthousiast.
Het wil ook wel gebeuren dat ik het zo vaak bekijk, dat ik het niet meer weet. Regelmatig vraag ik dan "is het wel wat?" Maar goed, uiteindelijk gaat het er toch om wat ik zelf wil?

Uitgaande van een oud stukje kant vol rozen kwam ik terecht bij rozen borduurwerk en het lied
 "Een roosje mijn roosje" van Conny Vandenbos.

Het is een werkstuk geworden met een zeer hoog retro gehalte  en retro is hip, zie de geborduurde kussens en gehaakte poncho's.

Maar nu is voor mij de grote vraag , vind ik het mooi geworden?
Ik heb er zo vaak naar gekeken, dat ik het niet meer weet.
Is het een persiflage geworden? Ach.........nou én!

Van Nieuwenhuis tot Casa- Nova

Eén werkstuk verkocht , ja, dat is leuk! (hoewel ....,  afscheid  nemen is moeilijk als je er lang aan gewerkt hebt.)

Al een aantal maanden ben ik bezig met het maken van exclusieve kussens voor de verkoop, waarover later meer.

Over een merknaam moest ik wel even nadenken.

Het is CASA-NOVA geworden.

Dat is Portugees voor nieuw huis. Natuurlijk slaat dat deels op mijn achternaam .

Volgens Wikipedia betekent Casanova "versierder met sterke verleidings- strategieën".

En nu maar hopen dat mijn kussens de woonkamer mooi versieren en de mensen verleiden tot relaxen .

En verleiden te

kopen!

Verkocht!

Eén van de lessen van de art quilt opleiding van het quiltersgilde kregen we van Els van Baarle.
Een les in stof verven en batikken.
Ik leerde daar dat je niet alleen de bovenste stof verft , maar dat je er stof onder kan leggen, die de overtollige verf opneemt, een zogenaamde meeloper.
Op die manier ontstonden de beide lappen in dit werkstuk.
Om het geheel te verbinden koos ik voor een middenstrook in een afwijkende kleur.
De volgende docente, waar ik advies aan vroeg, vond de middenstrook erg lelijk, waardoor een levendige discussie ontstond.
Regelmatig ben ik na afloop van de les thuis gekomen met het idee er helemaal niks van te kunnen.
Als je wil leren, dan moet je openstaan voor kritiek. Echter in de kunst is het niet zoals met wiskunde, goed of fout, het kan ook een kwestie van smaak zijn.
In dit geval zag ik het echt niet en ben, na veel wikken en wegen,door gegaan op de ingeslagen weg.

Het heeft dan ook de titel meegekregen
Meeloper met eigenzinnigheid

Tot mijn verbazing en vreugde waardeert men het werk zo, dat ik het verkocht heb. De eerste!
De balans  tussen meelopen en eigenzinnigheid, weergegeven in dit werkstuk.
Hoe vaak hebben we  niet de keuze tussen meegaan met de rest, of ons eigen weg gaan?
En wat kies je dan?

Vest van vriendin verbouwd.

Een tijdje terug zaten we bij vrienden in de tuin. Het werd wat kil buiten en Menno kreeg een vest te leen. Omdat hij te groot was geworden voor de gastvrouw kregen we hem mee naar huis. Met spijt dat wel, want de kleuren vond ze zo mooi.Maar ook Menno was de trui eigenlijk te groot, dus hij werd niet gedragen. Wegdoen is ook weer zo'n grote stap,althans voor mij dan.
Dit weekend hebben we daar weer een bezoek gebracht, altijd gezellig .
Dan kan je natuurlijk een flesje wijn meenemen, maar dit keer had ik een origineler plan.
De trui is omgetoverd in 3 kussens.
En nu heb ik dus helemaal de smaak te pakken gekregen, lapjes voor de volgende serie liggen al klaar.

 

Deze is gemaakt van de mouwen

Het voorpand met rits

Het achterpand

 

 

 

Bedankt MC voor zowel het vest als het lekkere eten!

 

 

 

Fototoestel....... len

Als je een weblog maakt, dan is het zoveel leuker als er mooie foto's bij staan.
Nu hebben we al een hele historie op het gebied van fototoestellen, wat het er niet gemakkelijker op maakt een nieuwe te kopen.
Het eerste toestel wat ik me herinner, kochten we nog in onze studententijd. Weinig geld, dus een goedkoop toestel, met uiterst vage kleine vakantiekiekjes.
Met een eerste baan en  kind werd het tijd voor een beter toestel. De consumentengids erop nageslagen, wat ons een prachtige Ricoh opleverde en schoenendozen vol foto's, want inplakken kwam er niet van.
Helaas na een paar jaar begaf het toestel het, dus een nieuwe gekocht van een ander merk.
In die tijd ging iedereen massaal over op het maken van dia's.
Ik weet niet of het bij jullie ook zo ging, maar als het al lukte om publiek te vangen, dan was het hier  een heel geworstel om diascherm en projector op te zetten, gordijnen dicht en dan.....
Ja hoor, het duurde maar even of het eerste raampje liep vast in het toestel.
Alle dia's zijn achter het schot verdwenen en straks nog een heleboel meer als erfenis uit het ouderlijk huis.
Nee, dan het digitale tijdperk! Schiet maar raak het kost niks!
Nou ja, al 4 toestellen uit verschillende prijsklassen hebben het begeven, net na de garantieperiode.

Wat ben ik blij, want daarnet heb ik werkelijk prachtige foto's van mijn laatste quilt gemaakt met alweer een nieuw toestel.

Deze plaats ik nog niet, want ik heb het aangemeld bij de algemene tentoonstelling van het quiltersgilde.
En dan ga ik nu maar verder met het inplakken van de oude foto's .